Torasik omurganın osteokondrozu, lomber veya lumbosakral osteokondroz kadar sık konuşmamaktadır. Bu tanı nispeten nadirdir. Mesele şu ki, torasik omurgada daha az yük var ve bu bölgedeki kas korsesi belden çok daha iyi gelişmiş durumda.
Torasik omurganın osteokondrozunun teşhisi ve tedavisi zordur çünkü hastalığın semptomları sıklıkla gizlenir ve aynı zamanda kalp problemlerinde ortaya çıkanlara benzer. Bu nedenle tanı yöntemlerinin doğru ve zamanında seçilmesi bu durumda özellikle önemlidir.
Torasik osteokondroz nedir
Torasik omurganın osteokondrozu, vücudun osteokondral aparatının dejeneratif hastalıklarından biridir. Dejenerasyon (yaşlanma ve yıkım), intervertebral diskin yetersiz beslenmesi ve dehidrasyonu ile başlar. Dokular zayıflar, incelir ve omurlarda kemik büyümeleri görülebilir.
Mekanik yüklerin etkisi altında, diskin merkezi jel benzeri kısmı, dış disk halkasının fiber olmayan yapısından sızabilir. Süreç geliştikçe intervertebral fıtık oluşur.
Omurgalar arasındaki mesafe azalır, omurilik sinirlerinin kökleri veya kan damarları sıkışır ve şiddetli atış ağrısı ortaya çıkar. Patolojik süreç omurganın diğer kısımlarına yayılabilir. Zamanında tedavi olmazsa durum kötüleşir ve sakatlığa yol açabilir.
Görünüm nedenleri
Omurganın eğriliği (skolyoz) torasik osteokondrozun ana nedenlerinden biridir. Kemik ve kıkırdak dokusunun oluşumunun ana süreçleri çocukluk ve ergenlik döneminde meydana geldiğinden, bu dejeneratif hastalığın ön koşulları 15-16 yaşlarında ortaya çıkar.
Genetik faktörler hem skolyoza hem de torasik osteokondrozun kendisine yol açar. Kemik, kıkırdak ve kas dokusunun kalıtsal zayıflığı, omurganın erken yaşlanmasını ve omurlar arası disklerin tahrip olmasını etkiler.
Omurga yaralanmaları Aşırı kuvvet yükleri ayrıca torasik bölgenin osteokondrozuna da yol açabilir.
Metabolik ve dolaşım bozuklukları, endokrin hastalıkları intervertebral disk beslenmesinin bozulmasına katkıda bulunur. Bu osteokondroz gelişimine yol açar.
Fazla kilolu genel olarak organ ve dokuların durumu üzerinde olumsuz etkisi vardır. Omurga üzerindeki sabit yükün artması ve hareketsiz bir yaşam tarzı, torasik osteokondroz oluşumundaki faktörlerdir.
İlk belirtiler ve ana semptomlar
- Omuz bıçakları bölgesinde sırt ağrısı ana semptomdur ve torasik osteokondrozun ilk belirtilerinden biridir. Hareket ve nefes almayla yoğunlaşan, ağrıyan ve donuk bir ağrıyla karakterizedir. Ağrı bıçaklama tarzında olabilir ve geceleri kötüleşebilir.
- Kalp bölgesinde ağrı. Torasik bölgenin osteokondrozu, anjina pektoris ve kalp krizinde olduğu gibi keskin, yanıcı ağrıya, sternumun solunda ağrıya neden olabilir.
- Sırtta ve uzuvlarda uyuşma, soğukluk hissi, karıncalanma, kaşıntı.
- Karın ağrısı. Torasik osteokondroz genellikle ilk bakışta hastalıkla hiç ilgisi olmayan semptomlar olarak gizlenir. Örneğin torasik omurganın üst kısmı etkilendiğinde farenks ve yemek borusunda ağrı ve boğazda yumru hissi oluşur. Torasik bölgenin orta kısmı, pankreas hastalıklarının semptomlarına benzer şekilde sağ hipokondriyumda ağrı ile karakterizedir. Alt torasik bölgede sanki bağırsak fonksiyon bozukluğu varmış gibi ağrı oluşur.
Torasik bölgenin osteokondrozunun aşamaları
Torasik bölgenin osteokondrozu dört gelişim aşaması ile karakterize edilir.
İlk aşama. Başlangıçta intervertebral disk sıkılığını ve elastikiyetini kaybeder. Belirli vücut pozisyonlarında ve hareketlerinde hoş olmayan hisler, rahatsızlık ve ağrı ortaya çıkabilir.
İkinci aşama. Omurlararası diskte çatlaklar belirir. Fıtık oluşumu süreci başlar. Torasik omurganın instabilitesinin telafisi nedeniyle kas spazmları meydana gelebilir. Göğüste, uzuvlarda ve sırtta şiddetli ağrı görülür.
Üçüncü aşama. Omurlararası disklerin bozulması nedeniyle fıtık ortaya çıkar. Omurilik köklerini ve kan damarlarını sıkıştırabilir. Ağrı sürekli hale gelir, yoğunlaşır, ağrıyabilir veya hareketle yoğunlaşabilir.
Dördüncü aşama. Omurlararası diskte kıkırdak dokusunun yerini kemik dokusu alır; disk artık şok emme işlevini yerine getiremez. İntervertebral diskin (osteofit) yüzeyinde kemik büyümelerinin oluşması mümkündür. Osteokondroz komşu disklere yayılabilir. Torasik omurgada şiddetli ağrı ve hareket kısıtlılığı nedeniyle yaşam kalitesi önemli ölçüde azalır. Durumun kötüleşmesi sakatlığa yol açabilir.
Teşhis
Çoğu zaman, belirsiz semptomlar nedeniyle torasik osteokondroz hemen tespit edilmez, bu nedenle başlangıçta yanlış tanı koyma riski yüksektir.
Nefes alırken ortaya çıkan göğüs veya sırt ağrınız varsa öncelikle bir kardiyolog ve nöroloğa danışın. Kardiyolog kalp hastalığını dışladığında nörolog bir teşhis koyacaktır. Osteokondrozdan şüpheleniliyorsa tanıyı doğrulamak için radyografi, bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme kullanılır.
Radyografi. Yalnızca kemik yapılarının durumunun değerlendirilmesine yardımcı olur; yumuşak dokular ve kıkırdak görüntülerde gösterilmemektedir. Bu yapıları görselleştirmek için bir kontrast madde enjekte edilir: anjiyografi, diskografi, miyelografi.
Bilgisayarlı tomografi (BT). Bu yöntem aynı zamanda radyografi prensibini kullanır, ancak bilgisayar işlemenin yardımıyla kemik ve kıkırdak dokusunun görülebildiği bir dizi uzunlamasına ve enine kesit görüntüsü elde etmek mümkündür.
Manyetik rezonans görüntüleme (MRI). Osteokondroz tanısında "altın standarttır" çünkü yalnızca kemiklere verilen hasarı değil aynı zamanda çevredeki yumuşak dokuları da ayrıntılı olarak incelemenize olanak tanır.
Torasik omurganın osteokondrozunun tedavisi
Torasik omurganın osteokondrozu tedavisinde genellikle konservatif yöntemler kullanılır. Buna ilaç tedavisi ve fizik tedavi de dahildir. Aşırı durumlarda cerrahi tedavi uygulanır.
Osteokondroz tedavisinde cerrahi olmayan yöntemler
Osteokondrozun tedavisi karmaşık ve uzun bir süreçtir. Sabırlı olmanız gerekir. Konservatif tedavi hem tedavi yöntemlerini hem de yaşam tarzı değişikliklerini içerir.
Ana vurgu, ağrının giderilmesi, iltihabın hafifletilmesi, omurilik köklerinin işlevlerinin geri kazanılması, kas korsesinin ve bağ aparatının güçlendirilmesidir.
İlaç tedavisiyle ağrının azalması sağlanır. İlaç tedavisi hastalığın alevlenmesi döneminde gerçekleştirilir.
Cerrahi olmayan karmaşık tedavi, vücudun kendi kendini iyileştirme sürecini başlatmayı amaçlayan çeşitli fizyoterapötik prosedürleri içerir. Koruyucu mekanizmalar, patolojik sürecin bir sonucu olarak bozulan fonksiyonları lokalize eder ve onarır.
İyileşme yavaş yavaş gerçekleşir, bu nedenle hızlı bir etki beklememelisiniz. Torasik omurganın osteokondrozunun gelişim süreci uzundu ve tedavisi zaman alıyor.
Fizyoterapi doğal ve yapay olarak oluşturulan fiziksel faktörlere (soğuk, sıcak, elektrik akımı, manyetik radyasyon, lazer vb.) dayalı bir tedavidir. Fizyoterapide özel cihazlar, cihazlar ve manuel teknikler kullanılır.
Kinesiterapi - hareket terapisi. Aktif (fizik tedavi) ve pasif (masaj, traksiyon) olabilir. Hareket terapisi hastanın bireysel özellikleri dikkate alınarak seçilir ve sırtın kas çerçevesini güçlendirmek için tasarlanmıştır. Çekiş, ağrıyı ve kas gerginliğini hafifletmeye yardımcı olur.
Manuel terapi ve masaj - kas tonusunu eski haline getirmek için yumuşak dokuları ve eklemleri etkileme yöntemleri. Hareketliliği etkili bir şekilde geri yükleyin ve ağrıyı ortadan kaldırın.
Bantlama, kinesio bantlama - Kas gerginliğini ve kompresyon reseptörlerini etkilemenin gerekli olduğu yerlerde cilde özel elastik yamalar yerleştirme yöntemi. Kas tonusunu gevşetmenin veya geliştirmenin bir yolu.
Lazer tedavisi (ışık tedavisi) - intervertebral disk rejenerasyon işlemlerinin biyolojik aktivasyonu. Doku yenilenmesi ve restorasyonu süreçleri başlatılır.
Plazma tedavisi (prp tedavisi) - kendi saflaştırılmış plazmanızın enjeksiyonları. Yerel bağışıklık artar, yenilenme süreçleri başlatılır.
Refleksoloji, akupunktur, akupunktur - sinir uçlarının özel iğnelerle uyarılması. Etkilenen bölgelerin metabolizması iyileşir, hasta ağrıdan kurtulur.
Şok dalgası terapisi Vücut dokularında rezonansa neden olan son derece yüksek frekanslı dalgalar kullanır. Doğal iyileşme süreçlerini başlatmanıza olanak tanır.
Bazen ortopedik korse kullanılır. Kasların yeterince gelişmemiş olması durumunda korse omurgaya binen yükü kısmen telafi ederek akut durumu hafifletir.
Bir kişinin yaşam tarzını değiştirmek, fiziksel aktivite eklemek ve dengeli beslenmek önemlidir. Konservatif tedavinin olumlu etkisi 2-3 ay içerisinde elde edilir. Eğer bu tedavi etkisiz ise cerrahi tedavi uygulanır.
Osteokondroz tedavisinde cerrahi yöntemler
Torasik omurganın osteokondrozu durumunda cerrahi son çaredir. Nöroşirürji müdahalesi özel endikasyonlar gerektirir. Çoğu zaman operasyon son derece ciddi, yaşamı tehdit eden vakalarda gerçekleştirilir. Ağrı sendromu terapötik tedaviye yanıt vermezse, hareket kabiliyetinin artmasıyla birlikte fıtık çıkarılır. Operasyon sırasında ve sonrasında komplikasyonlar mümkündür. Ameliyat sonrası rehabilitasyon konservatif tedavi ve ortopedi yöntemlerini içerir ve süresiz olabilir.
Kas-iskelet sistemindeki dejeneratif hastalıkların uygun şekilde tedavi edilmediği takdirde sakatlığa yol açabileceğini unutmamak önemlidir. Ağrı kronikleşebilir ve osteokondroz omurganın çeşitli bölgelerine yayılabilir. Semptomların zamanında önlenmesi ve torasik osteokondrozun ilk aşamalarda tedavisi, hastalığın daha da gelişmesini önleyebilir.
Önleme
Torasik osteokondrozun önlenmesi ergenlik döneminde, osteokondral aparat oluştuğunda ve skolyoz şeklinde normdan sapmalar ortaya çıktığında başlamalıdır. Bu dönemde fiziksel gelişim önemlidir, ancak aşırı yüklenmeden. Tüm kas gruplarına dengeli yük verilmesi ve koordinasyonun geliştirilmesi temel önerilerdir.
Hastalık yaşla birlikte geliştiği için yoğun kuvvet antrenmanları yapmadan spor aktivitelerine dikkat etmek gerekir. Yüzme, fiziksel aktivitenin en uygun şekli olarak kabul edilir.
Kliniğin doktorları bir iyileşme programı seçmenize yardımcı olacaktır.
Kliniğin doktorları ücretsiz ön danışmanlık hizmeti vermektedir. MRI görüntülerini kullanarak omurganın durumunu değerlendirir, emilim olasılığını ve tedavi olasılığını bildirirler.